Autor: Steven Saylor
Tytuł: Ostatnio widziany w Massali

Gordianus Poszukiwacz, rzymski prywatny detektyw, udaje się do Massali w poszukiwaniu swego zaginionego syna. Odwiedza wygnańca Tytusa Anniusza Milona, który popadł w pijaństwo. W jego zaniedbanym, zaśmieconym gabinecie mieszkał kot, który był bardzo niezadowolony, gdy gospodarz chciał tam przyjąć gościa.

Autor: Christian Jacq
Tytuł: Ramzes

W powieści wymieniany jest kot poety Homera, który miał na imię Hektor.

Autor: Christian Jacq
Tytuł: Ramzes - tom Syn Światłości

Młody Ramzes będący jeszcze regentem oprowadza poetę Homera po ogrodzie. Na widok drzewa cytrynowego Homera nachodzi natchnienie do tworzenia. Życzy sobie stołka i liści szałwii.
"Czarno-biały kot wyszedł z domu i stanął nieruchomo o krok od poety; po chwili wahania skoczył mu na kolana i natychmiast zasnął.
- Kot, cytryna i wonne wino! Nie popełniłem błędu. A Iliada będzie arcydziełem." Powieści Ch. Jacq to bajki dziejące się w Starożytnym Egipcie. Znawcy Egiptu twierdzą, że książki te zawierają wiele przekłamań, ale w bajkach nie ma to znaczenia. Książki te ukazują świat prawie idealny, gdzie dobro zwycięża, władca dba o dobro poddanych, a nawet celem jego życia i pracy jest rzeczywiste dobro państwa i żyjących w nim ludzi. Faraon w książkach Jacq prowadzi politykę pokojową, rozsądną tak aby ludzie żyli spokojnie i dostatnio. Powieści Jacq ukazują świat, gdzie szanuje się kobiety oraz przyrodę i zwierzęta. Przeciwstawieniem są siły ciemności, które nie troszczą się o ludzi i zwierzęta, kobiety chcą pozbawić praw i zamknąć w domach. Na szczęście siły ciemności zawsze przegrywają.

Autor: Vera Henriksen
Tytuł: Córka Wikingów

Powieść rozgrywająca się w XI w. w okresie chrystianizacji Norwegii. Koty są wspominane jako zwierzęta domowe.
Chrześcijaństwo, wprowadzone mieczem pod groźbą śmierci, zmienia obyczaje ludzi. Król surowo karze powrót do dawnych wierzeń, szczególnie poświęcanie zwierząt dawnym bogom i spożywanie ofiarnego mięsa. Ofiarnymi zwierzętami były konie dlatego jedzenie ich mięsa było grzechem, a za grzech groziło w tych czasach nie tylko piekło ale surowe kary, aż do kary śmierci.
"Po bierzmowaniu ksiądz Osvald przemówił do zgromadzonych.
Powiedział, że słyszał, że w gminie spożywano końskie mięso. Nie potrzebował chyba przypominać, że król wymierzał surowe kary za ten grzech. Może natomiast zapomnieli o karze wiekuistej czekającej tych, którzy jadają mięso końskie, psie, kocie lub jakiekolwiek surowe, czy też nie zachowują postów.

Autor: Steven Saylor
Tytuł: Werdykt Cezara

Akcja tego tomu toczy się w Egipcie, w czasach Ptolomeusza i Kleopatry o tron. Gordianus zabiera tam swoją chorą żonę Bethesdę, która wierzy, że kąpiel w Nilu ją uleczy. Znajdują starą świątynię zagubioną w chaszczach. Po rozmowie ze starą kapłanką Bethesda odchodzi w stronę Nilu. "Obejrzałem się i zobaczyłem, że kapłanka z trudem pochyla się, by usiąść na stopniach świątyni. Pospieszyłem jej pomóc, a potem przysiadłem obok niej. Czarne kocisko z głośnym mruczeniem wcisnęło się między nas , a kobieta zaczęła głaskać je po szyi. W Rzymie jest niewiele kotów i nie są zbyt lubiane, ale w Egipcie ludzie uważają je za boskie zwierzęta; kiedyś w Aleksandrii widziałem, jak rozwścieczony tłum ściga zabójcę kota, gotów rozszarpać go żywcem. Pupil kapłanki podniósł na mnie ślepia i głośno miauknął, jakby rozkazując mi dołączyć się do pieszczot. Posłusznie pogłaskałem go po grzbiecie."

Autor: Steven Saylor
Tytuł: Werdykt Cezara

Gordianus, jego młody towarzysz Rupa i dwaj mali niewolnicy Mopsus i Androkles bezskutecznie szukają Bethesdy. Zostają w tym momencie schwytani przez egipskie wojsko i jako podejrzani o szpiegostwo odstawieni do kwatery króla Ptolomeusza. Z dokumentów w archiwum król dowiaduje się kim jest Gordianus, uwalnia go i wyznacza mu mieszkanie w pałacu królewskim, gdzie ma się nimi opiekować piękna niewolnica. Niby są wolni a jednak nie mogą wyjechać. Wycieczki do miasta są niebezpieczne z powodu częstych zamieszek. Jedynym gościem jest szary kocur, który staje sie ulubieńcem Mopsusa i Androklesa.
"Teraz moja kolej - burknął Mopsus do brata. - Oddawaj Aleksandra!
- Jakiego Aleksandra? - spytałem.
- Kota, panie. To jego nowe imię. Nie umieliśmy wymówić jego egipskiego imienia, więc Merianis pozwoliła nam nazwać go po swojemu, a my wybraliśmy Aleksandra. I teraz ja chcę go trzymać! - Mopsus zabrał zwierzę i posadził sobie na kolanach." Chłopcy często bawią się z kotem lub przyglądają się jak łapie motyle w ogrodzie.